Τρίτη 22/8/2006

Μιλούν οι σκύλοι; Μιλούν
Με τον δικό τους τρόπο βέβαια, αλλά μιλούν. Και σίγουρα καταλαβαίνουν (πολλά από) όσα τους λέμε.
Καταρχάς, η ζωντανή απόδειξη ότι καταλαβαίνουν. Ακούει στο όνομα Ρίκο και είναι ένα πανέξυπνο τσοπανόσκυλο border collie, ηλικίας δέκα ετών, από το Ντόρτμουντ της Γερμανίας. Μπορεί να σου φέρει περισσότερα από 200 αντικείμενα, αρκεί να του τα ζητήσεις. Καταλαβαίνει όμως και ποιο αντικείμενο θέλει το αφεντικό του, ακόμα και αν δεν έχει ακούσει ποτέ ξανά το όνομά του. Μπορεί οι διαπιστώσεις της μελέτης που πραγματοποίησαν οι ερευνητές του Ινστιτούτου Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Max-Planck στη Λειψία να μην εντυπωσιάσουν πολλούς ιδιοκτήτες σκύλων, θα αναζωπυρώσουν ωστόσο μετά βεβαιότητος τη συζήτηση γύρω από το τι είναι γλώσσα και το κατά πόσον είναι αυτή μοναδική στους ανθρώπους. «Ο Ρίκο γνωρίζει τα ονόματα περισσοτέρων από 200 αντικειμένων, κυρίως παιδικά παιχνίδια και μπαλάκια, τα οποία εντοπίζει και φέρνει μόλις του το ζητήσουν τα αφεντικά του», λέει η Τζούλια Φίσερ στην επιθεώρηση «Science». «Του λένε "Ρίκο, wo ist der (πού είναι) Banane (η μπανάνα)" κι αυτός ψάχνει μέχρι να τη βρει. Το μέγεθος του λεξιλογίου του είναι ανάλογο με εκείνο ενός εκπαιδευμένου πιθήκου, δελφινιού ή παπαγάλου». H παρουσίαση όμως του Ρίκο στην επιθεώρηση «Science» δεν αφορούσε μόνον αυτά: όταν τα αφεντικά του βάλουν μέσα σε ένα δωμάτιο γεμάτο από γνωστά αντικείμενα ένα καινούργιο, επτά στις δέκα φορές κατορθώνει να το εντοπίσει, καταλαβαίνοντας προφανώς πως η νέα λέξη αναφέρεται στο νέο αντικείμενο. Εν ολίγοις, τα καταφέρνει λίγο - πολύ όπως και ένα παιδάκι τριών ετών. Και μοιάζει να ακολουθεί μια διαδικασία ονόματι ταχεία χαρτογράφηση, η οποία επιτρέπει στα παιδιά να σχηματίζουν γρήγορες και χονδρικές υποθέσεις για την έννοια μιας νέας λέξης την πρώτη φορά που την ακούνε ή τη βλέπουν. Όταν εμφανίστηκε χθες μπροστά στους δημοσιογράφους έδωσε ένα σόου με τα όλα του. Έχει συνηθίσει άλλωστε στις κάμερες. Πριν από πέντε χρόνια, είχε κερδίσει σε μια γερμανική τηλεοπτική εκπομπή για «περίεργα» ταλέντα, το «Βάζεις στοίχημα;». Κατόπιν αυτού, είχε ψηφιστεί ως ο καλύτερος «περφόρμερ» στα είκοσι χρόνια ζωής τού σόου...
Το ότι καταλαβαίνουν, το διασφαλίσαμε. Το ότι μιλούν; Σύμφωνα με μια ομάδα Ούγγρων επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Eotvos Lorand της Βουδαπέστης, οι σκύλοι δεν γαβγίζουν επειδή δεν έχουν τίποτε καλύτερο να κάνουν, ούτε επειδή αρέσκονται να εκνευρίζουν τους ιδιοκτήτες τους - τουλάχιστον όχι χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση «New Scientist», ο ήχος του γαβγίσματός τους διαφέρει ανάλογα με τη διάθεσή τους και με το τι θέλουν να πουν - «έλα να παίξουμε», «δώσε μου λίγη σημασία», «φύγε από εδώ, δεν είσαι καλοδεχούμενος», «έχω μοναξιές» ή ό,τι άλλο. Οι Ούγγροι επιστήμονες διαπίστωσαν πως τουλάχιστον τις μισές φορές οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τι θέλει να τους πει ο σκύλος και το ποσοστό αυτό δεν διαφέρει ιδιαίτερα ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν σκύλο και εκείνους που δεν έχουν, όπερ σημαίνει ότι δίποδο και τετράποδο αντιλαμβάνονται εξίσου πώς συνδέεται ο τόνος της φωνής με το συναίσθημα, τη διάθεση. Το συμπέρασμα; Είναι νωρίς ακόμα, οι γλωσσολόγοι μόλις άρχισαν να το ψάχνουν.
Σκυλίσια γλώσσα
Έντονο, μονότονο γάβγισμα. Σημαίνει πως ο σκύλος νιώθει ανασφάλεια ή έχει εκνευριστεί. Οι ξένοι καλά θα κάνουν να υποχωρήσουν.
Χαμηλόφωνο, βαρύ, γρήγορα επαναλαμβανόμενο γάβγισμα. Προειδοποίηση πως δεν είστε καλοδεχούμενος, συχνά μόλις έχετε χτυπήσει την πόρτα.
Διαπεραστικό γάβγισμα, με σποραδικές εξάρσεις. Ώρα για παιχνίδι - ρίξτε στον σκύλο ένα μπαλάκι να το πιάσει ή τρίψτε του την κοιλίτσα.
Διαπεραστικά γαβγίσματα, ένα τη φορά. Νιώθει μοναξιά. Αποζητά το αφεντικό του. Άντε, τι περιμένετε;
Γάβγισμα αυξανόμενης ή αυξομειούμενης έντασης, μεμψίμοιρο κλαψούρισμα. Ο σκύλος θέλει να του δώσετε σημασία, τ-ώ-ρ-α!


Μη πετάτε τις βαλίτσες στα σκουπίδια
Μπορεί ο Βρετανός, Φιλ Νιούμπον να είχε επιστρέψει όλο χαρά από τις διακοπές του και να πίστευε, ότι τίποτα δε θα μπορούσε να χαλάσει την καλή του διάθεση, όμως, η μοίρα είχε άλλα σχέδια γι’ αυτόν. Φαίνεται πως είχε έρθει και για τον Φιλ η ώρα να γνωρίσει καλά, όπως λέει και το γνωστό λαϊκό τραγούδι, πως, "ότι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο". Έτσι πριν καλά καλά προλάβει να μπει σπίτι του είδε όλες του τις αποσκευές να κάνουν φτερά και να καταλήγουν στο απορριμματοφόρο, που πραγματοποιούσε την καθιερωμένη του συγκομιδή στην περιοχή. Καθώς συνομιλούσε με ένα φίλο του λίγα μέτρα πιο πέρα από την πόρτα του, συνειδητοποίησε, ότι υπάλληλοι του δήμου πετούσαν στο απορριμματοφόρο τις βαλίτσες, που είχε αφήσει στο πεζοδρόμιο, θεωρώντας, ότι κάποιος τις είχε παρατήσει εκεί για αυτό το λόγο.Ο Φιλ έμεινε αποσβολωμένος, παρατηρώντας, όλα του τα ρούχα, το κινητό τηλέφωνο, η ψηφιακή κάμερα και τα δώρα, που είχε αγοράσει για την οικογένεια και τους φίλους, είχαν μετατραπεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα σε άμορφη μάζα. Όπως δήλωσε ο ίδιος στην αρχή νόμιζε, ότι επρόκειτο για φάρσα και δε μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του. Μιας, όμως, και δεν ήταν αστείο, κίνησε τις διαδικασίες για να μπορέσει τουλάχιστον να πάρει κάποια αποζημίωση! Ωστόσο, όπως τον ενημέρωσαν, πως το πιθανότερο είναι, ότι δε θα λάβει ...δεκάρα τσακιστή!